Του Κώστα Πουλακίδα
Μία οικογένεια κυβερνά την χώρα. Έχει τον πρωθυπουργό της χώρας και τον δήμαρχο της Αθήνας. Και θέλει -ίσως να πιστεύει ότι το δικαιούται κιόλας- να γευτεί την εξουσία της. Όσο μπορεί και όπου την παίρνει. Και όπως κάθε εξουσιαστής, έχει μία δόση ιδιοκτησιακής αντίληψης για τη χώρα. Μια αίσθηση ότι «μου ανήκει, βρε αδερφέ» – κάτι τέτοιο, για το σε ποιον «ανήκει» η Αθήνα, είχε πει προεκλογικά ο Κώστας Μπακογιάννης και μετά τα αρνητικά σχόλια έσπευσε να το μαζέψει.
Η υπόθεση με τη μετονομασία του σταθμού «Ευαγγελισμός» του μετρό σε σταθμό «Παύλος Μπακογιάννης» είναι χαρακτηριστική. Ανακοινώθηκε μια γκλαμουράτη εκδήλωση με Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με πρωθυπουργό, με δήμαρχο – οι δύο τελευταίοι μέλη της οικογένειας Ακολούθησαν οι αντιδράσεις και το όπισθεν ολοταχώς της οικογένειας, που φυγομάχησε από την άποψή της. Εκ μέρους της ο Κ. Μπακογιάννης έκανε λόγο για πρόταση της Αττικό Μετρό, «την οποία όμως δεν μπορούμε να αποδεχθούμε».
Και δικαίως ο άρτι διορισθείς πρόεδρος της Αττικό Μετρό Νίκος Ταχιάος (παρότι γνωστών μητσοτακικών επιρροών) διαμαρτυρήθηκε για την ευγενική άρνηση (κοινώς «άδειασμα») λέγοντας «δεν μου ήρθε ξαφνικά θεία επιφοίτηση και με το ‘καλημέρα’ ένας Θεσσαλονικιός πρόεδρος της Αττικό Μετρό αποφάσισε να βαφτίσει ξανά τους σταθμούς της Αθήνας. Το θέμα έφτασε σ’ εμένα απολύτως ώριμο και σε πλήρη γνώση όσων η ανάμειξη είναι προφανής και άγγιζαν οι συνέπειες της απόφασης». Από ποιον έφτασε το θέμα «απολύτως ώριμο»; Ποιων η ανάμιξη είναι «προφανής»; Ποιος λέει την πλήρη αλήθεια; Αυτός που λέει ότι «δεν μπορούμε να αποδεχθούμε» την πρόταση ή αυτός που λέει «τα ξέρατε όλα και συμφωνούσατε»;
Την Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου, γύρω στις 6 το απόγευμα, έξω από τον σταθμό του «Ευαγγελισμού», η κόρη του Παύλου Αλεξία Μπακογιάννη και συνεργάτες της από την εταιρεία διαφημίσεων, επικοινωνίας και οργάνωσης εκδηλώσεων που έχει, συζητούσαν γα τη σήμανση και για το πώς η ίδια θα διοργανώσει την περίφημη εκδήλωση. Μιλούσαν μεταξύ άλλων για την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού. Σας φαίνεται περίεργο που η εταιρεία της κόρης θα έκανε την εκδήλωση για τον αδικοχαμένο πατέρα; Κακώς.
Άρα τα «ηρωικά», τύπου «τον θέλαμε στο σπίτι κι όχι σε μια ταμπέλα», περισσεύουν. Αν δεν διαμαρτύρονταν όσοι διαμαρτυρήθηκαν, και σε ταμπέλα ήθελαν να τον έχουν τον Παύλο Μπακογιάννη, που έχασε άδικα και πρόωρα τη ζωή του από τους δολοφόνους της 17Ν.
Το ερώτημα είναι: η οικογένεια Μπακογιάννη είχε δώσει την έγκρισή της για τη μετονομασία του σταθμού του μετρό;
